دریای مرده یکی از شورترین پیکره‌های آبی موجود روی کره‌ زمین است. نمک زیاد آن سبب به وجود آمدن ویژگی‌های عجیبی در این منطقه شده است. این دریا با کم‌آبی شدید مواجه است، اما محو نمی‌شود. هرچه آب پایین می‌رود، غلظت و شوری دریاچه بیشتر می‌شود و نهایتاً به جایی می‌رسد که میزان تبخیر متوقف می‌شود. در این مقاله مجله دلتا با دریای مرده که در غرب اردن و شرق فلسطین واقع شده‌است، آشنا می‌شویم.

حقایق دریای مرده یا بحر المیت

دریای مرده در حقیقت یک دریاچه نمک است که نسبت به دریاچه‌های معمولی دیگر در دنیا، دارای غلظت نمک و مواد معدنی بیشتری می‌باشد. جدای از اینکه دریای مرده، نمکی‌ترین دریاچه جهان است، بسیاری آن را پست‌ترین نقطه روی زمین می‌دانند، چرا که باید ۴۲۳ متر پایین‌تر از سطح دریا باشید تا بتوانید به آن دسترسی پیدا کنید.

علت نامگذاری این دریاچه به این دلیل است که به خاطر شوری زیاد آب، هیچ گونه موجود زنده میکروسکوپی در آن قادر به رشد کردن و زنده ماندن نیست. تنها تعداد معدودی باکتری و قارچ می‌توانند در این آب‌ها زندگی کنند.

چرا دریای مرده؟

ممکن است برایتان سوال باشد که چرا کسی در این دریا غرق نشده و نمی‌شود؟ در جواب باید گفت که آب دریای مرده بخاطر وجود نمک زیاد، به اندازه‌ای غلیظ است که غیر ممکن است کسی در آن غرق شود. به همین دلیل به هر عمق از آن که بروید روی آب می مانید.

هر وزنی که داشته باشید می‌توانید روی آب شناور بمانید و با خیال راحت روزنامه‌تان را بخوانید یا ترانه مورد علاقه‌تان را گوش کنید. کاری که گردشگران این منطقه انجام می‌دهند. همین مورد، دریای مرده را به جالب‌ترین و جذاب‌ترین جاذبه توریستی منطقه تبدیل کرده است. درست است که به دلیل زیر آب رفتن غرق نمی‌شوید، اما باید بدانید حرکت کردن در آب دریای مرده سخت است.

دریای مرده از کجا تغذیه می‌شود؟

آب این دریاچه شور از رود اردن تغذیه می‌شود اما هیچ خروجی ندارد و به همین دلیل نمک‌های موجود در آن روی هم انباشته می‌شوند و باعث بوجود آمدن اشکال نمکی دریای مرده می‌شوند.

در واقع در اشکال نمکی دریای مرده میلیاردها اتم به وسیله طبیعت منحصر بفرد در کنار هم قرار گرفته و بلورهای حیرت آوری را بوجود آورده اند. شاید شگفت انگیزترین این اشکال را بتوان قارچ های نمکی دانست که روی پایه‌های نمکی‌شان ایستاده‌اند و سرهای آن‌ها از آب بیرون آمده است.

این کریستال‌ها روی سطح آب را فرا می گیرند و به اندازه‌ای شکننده هستند که با یک نسیم ملایم کاملا می شکنند و زمانی که بشکنند، قسمتی از آن‌ها به زیر آب می رود و قسمت‌های دیگر آن به هم می‌پیوندند و همین قسمت‌های روی هم انباشته و انباشته‌تر می‌شوند تا این‌که به ستون‌های بلندی تبدیل می‌شوند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب پارکی بی‌نظیر که همیشه بهار است را مطالعه کنید.